Pies w domu

Każdy kto żył jako dziecko z psem, wychowywał się z nim, wie co to oznacza. Teraz, w dorosłym życiu, wiesz co to odpowiedzialność, umiesz zatroszczyć się o innych. Szczególnie polecane jest towarzystwo psa w przypadku posiadania tylko jednego dziecka.

Samo patrzenie na psa może podnieść na duchu: badanie przeprowadzone w 2009 roku w Japonii wykazało, że patrzenie w oczy psa podnosi poziom oksytocyny, znanej również jako „hormon miłości”. Poza ogólnymi korzyściami zdrowotnymi wynikającymi z posiadania psa, są naturalnymi wzmacniaczami nastroju. Według badania z 2017 roku osoby z AIDS rzadziej cierpią na depresję, jeśli mają zwierzaka.

Psy mają zbawienny wpływ na naszych seniorów. Terapia poprzez kontakt ze zwierzętami poprawia funkcje poznawcze mieszkańców domów opieki i szpitali. Chorzy takich domów opieki najczęściej borykają się z problemami psychicznymi i pozostają w opiece długoterminowej. Towarzystwo psów dobrze wpływa również na chorych z demencją. Następuje znaczny spadek zachowań pobudzonych oraz poprawia się zdolność interakcji społecznych.

Najlepszy przyjaciel na czterech łapach zapewnia bezwarunkową miłość i wsparcie, co jest szczególnie ważne w trudnych czasach. Chociaż ludzie mogą myśleć, że opiekujemy się naszymi psimi towarzyszami, jest to wzajemne: psy opiekują się również nami, a nauka to potwierdza.
Miejmy psy, kochajmy psy i cieszmy się ich towarzystwem. Na pewno wyjdzie nam to na dobre!

Posiadanie psa to nie tylko plusy, ale także minusy. Jednak wad jest zdecydowanie mniej. Wiele z nich wynika z nieodpowiedzialnej i nieprzemyślanej decyzji lub nieumiejętności obchodzenia się ze zwierzęciem.

Trzeba wiedzieć, że utrzymanie psa kosztuje. Wymaga zakupu karmy i innych akcesoriów, takich jak: obroże, smycze, zabawki, miski czy legowisko. Jednak najdroższe są usługi weterynaryjne, szczepienia, leki czy specjalistyczne preparaty zwalczające pasożyty. Wprawdzie koszty te rozkładają się w czasie, jednak trzeba się z nimi liczyć.

Pies wymaga opieki i poświęcenia mu czasu. Spacery są obowiązkowe, bez względu na porę, pogodę czy ochotę. Zwłaszcza szczeniaki wymagają częstego wyprowadzania i szczególnej troski. Poza tym psa trzeba nauczyć właściwych zachowań, by nie był uciążliwy dla otoczenia i mógł bez obaw zostawać w domu.

Dowody genetyczne sugerują, że psy pochodzą bezpośrednio od wilków i że wymarłe obecnie linie wilków, z których wywodzą się psy, oddzieliły się od linii, z której wywodzą się współczesne żyjące wilki, gdzieś między 27 000 a 40 000 lat temu. Czas i miejsce udomowienia psa jest przedmiotem dyskusji. Istnieją jednak mocne dowody genetyczne, że pierwsze przypadki udomowienia miały miejsce gdzieś w północnej Eurazji 14 000 – 29 000 lat temu. W tym regionie zachowanie wilków prawdopodobnie ułatwiało ich udomowienie. Tropiąc wędrownych ludzi w północnej Eurazji i zjadając szczątki zwierzyny łownej pozostawione przez myśliwych, naturalnie przybliżały się do człowieka.

Już sam fakt istotności psa w naszej ewolucji jest przyczyną tak licznych, pozytywnych konsekwencji posiadania psa. Odegrały one ważną rolę w historii ludzkiej cywilizacji, ponieważ były jednymi z pierwszych zwierząt udomowionych. Były to ważni w społeczeństwach zbieracko-łowieckich sojusznicy. Kiedy około 7–9 000 lat temu udomowiono zwierzęta gospodarskie, psy strzegły owiec, kóz i bydła. Chociaż wiele z nich nadal pełni te funkcje, psy są wykorzystywane głównie jako zwierzęta towarzyszące. Dziś psy służą człowiekowi jako przewodnicy dla niewidomych i niepełnosprawnych lub do pracy w policji. Są nawet traktowane jako element wspomagający terapię w domach opieki i szpitalach, aby zachęcić pacjentów do powrotu do zdrowia. Ludzie wyhodowali szeroką gamę odmiennych ras psów przystosowanych do pełnienia różnych funkcji.