Pies w domu

Dlaczego warto mieć psa? Powody można wymieniać w nieskończoność. Niezwykle ważne jest jednak, byś zanim zdecydujesz się wziąć pod opiekę czworonoga, kilka razy dokładnie przemyślał swoją decyzję. Psy są wspaniałe, ale opieka nad nimi jest czasochłonna. Zastanów się, czy jesteś gotowy poświęcić psiakowi sporą część swojego wolnego czasu przez najbliższe 8-10 lub więcej lat.

Oddanie niechcianego psa do schroniska po tym, jak zdąży już przywiązać się do Ciebie, pozostawi duży ślad na jego psychice. Biorąc go pod swój dach, pamiętaj o słowach z Małego Księcia „Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś”. Bądź więc odpowiedzialny i kiedy już zdecydujesz się na przygarnięcie czworonoga, dbaj o niego i nie rezygnuj, nawet w chwilach, kiedy będzie nieco trudniej.

Jeśli świadomie i odpowiedzialnie podejmiesz decyzję, pies z pewnością stanie się pełnoprawnym członkiem rodziny oraz sprawi, że Twoje życie stanie się lepsze i pełniejsze. W trudnych chwilach poprawi humor, zmotywuje do codziennego ruchu, pomoże w stresujących momentach życia. Ty w zamian daj mu kochający dom i otocz opieką.

Posiadanie psa to nie tylko plusy, ale także minusy. Jednak wad jest zdecydowanie mniej. Wiele z nich wynika z nieodpowiedzialnej i nieprzemyślanej decyzji lub nieumiejętności obchodzenia się ze zwierzęciem.

Trzeba wiedzieć, że utrzymanie psa kosztuje. Wymaga zakupu karmy i innych akcesoriów, takich jak: obroże, smycze, zabawki, miski czy legowisko. Jednak najdroższe są usługi weterynaryjne, szczepienia, leki czy specjalistyczne preparaty zwalczające pasożyty. Wprawdzie koszty te rozkładają się w czasie, jednak trzeba się z nimi liczyć.

Pies wymaga opieki i poświęcenia mu czasu. Spacery są obowiązkowe, bez względu na porę, pogodę czy ochotę. Zwłaszcza szczeniaki wymagają częstego wyprowadzania i szczególnej troski. Poza tym psa trzeba nauczyć właściwych zachowań, by nie był uciążliwy dla otoczenia i mógł bez obaw zostawać w domu.

Dowody genetyczne sugerują, że psy pochodzą bezpośrednio od wilków i że wymarłe obecnie linie wilków, z których wywodzą się psy, oddzieliły się od linii, z której wywodzą się współczesne żyjące wilki, gdzieś między 27 000 a 40 000 lat temu. Czas i miejsce udomowienia psa jest przedmiotem dyskusji. Istnieją jednak mocne dowody genetyczne, że pierwsze przypadki udomowienia miały miejsce gdzieś w północnej Eurazji 14 000 – 29 000 lat temu. W tym regionie zachowanie wilków prawdopodobnie ułatwiało ich udomowienie. Tropiąc wędrownych ludzi w północnej Eurazji i zjadając szczątki zwierzyny łownej pozostawione przez myśliwych, naturalnie przybliżały się do człowieka.

Już sam fakt istotności psa w naszej ewolucji jest przyczyną tak licznych, pozytywnych konsekwencji posiadania psa. Odegrały one ważną rolę w historii ludzkiej cywilizacji, ponieważ były jednymi z pierwszych zwierząt udomowionych. Były to ważni w społeczeństwach zbieracko-łowieckich sojusznicy. Kiedy około 7–9 000 lat temu udomowiono zwierzęta gospodarskie, psy strzegły owiec, kóz i bydła. Chociaż wiele z nich nadal pełni te funkcje, psy są wykorzystywane głównie jako zwierzęta towarzyszące. Dziś psy służą człowiekowi jako przewodnicy dla niewidomych i niepełnosprawnych lub do pracy w policji. Są nawet traktowane jako element wspomagający terapię w domach opieki i szpitalach, aby zachęcić pacjentów do powrotu do zdrowia. Ludzie wyhodowali szeroką gamę odmiennych ras psów przystosowanych do pełnienia różnych funkcji.